Classificatie van wijn

De classificatie van wijn wordt beschreven in wetten en normen van individuele wijnlanden om hun wijn ten behoeve van de consument bepaalde garanties te bieden.

Een geklasseerde wijn voldoet aan zekere wijnbouw-technische eigenschappen. Belangrijke criteria zijn onder andere de herkomstbenaming, gebruikte druivenras, opbrengst per hectare en alcoholgehalte. De classificatie wordt opgebouwd in meerdere kwaliteitstrappen

Een hogere kwalificatienorm is geen garantie voor een “betere” wijn zonder meer, in de zin van smaakbeleving of smaakwaardering. Deze komt vaak pas tot uiting na een proeverij middels een wijnbeoordelingssysteem.

In alle wijnlanden van de wereld zijn er wijnboeren/wijnmakers die van eenvoudige druiven uit eenvoudige wijngaarden toch goede wijn kunnen maken. Een “goed wijnjaar” is ook geen garantie voor een goede wijn. De wijnboer kan hier natuurlijk wel optimaal gebruik van maken. Goede wijnmakers echter, zijn ook in staat om in minder goede wijnjaren een acceptabele wijn te produceren. Omgekeerd zijn er beroemde wijngaarden of wijnhuizen die “teren” op hun naam van weleer, maar nu de kwaliteit niet meer kunnen waarmaken.

De verschillende wijnbouwlanden hebben allen hun eigen criteria in het maken en benoemen van een wijn.

Betreft wijn uit de Europese Unie zie ook de Wijnbouwzones in Europa. Mondiaal is er veel geregeld bij de Internationale Organisatie voor Wijnbouw en Wijnbereiding.