Een cope is een middeleeuwse overeenkomst of contract om een gebied (perceel) te mogen ontginnen. In deze cope werden de wederzijdse rechten en plichten tussen de ontginners en de grondeigenaren, de Graaf van Holland of de Bisschop van Utrecht, vastgelegd. Ook konden afspraken tussen de ontginners onderling hierin worden vastgelegd.
Cope-overeenkomsten stammen uit de tijd van de Grote Ontginning. Nederlandse en Noord-Duitse plaatsnamen eindigend op '-kop', '-cop' of '-koop' verwijzen naar middeleeuwse copen. Deze plaatsen liggen in het westen en zuiden van de provincie Utrecht, in het oosten van de provincie Zuid-Holland, in Noordwest-Overijssel en in Zuidoost-Friesland. Hollandse en Utrechtse kolonisten brachten deze ontginningsmethode in de 12e en 13e eeuw naar het mondingsgebied van de Wezer en de Elbe, waar het Nederlandse kolonistenrecht als Hollerrecht bekend kwam te staan. Het toponiem is verder bekend uit de omgeving van Gdańsk.