Cytotrofoblast

De cytotrofoblast (ook wel laag van Langhans genoemd) is een laag cellen met één kern die zich onder de syncytiotrofoblast bevindt.

Trofoblasten zijn gespecialiseerde cellen van de placenta die een belangrijke rol spelen bij de innesteling van embryo's en de interactie met de gedecidualiseerde baarmoeder.^[2] De kern van placentale villi bevat mesenchymale cellen en placentale bloedvaten die via de navelstreng rechtstreeks verbonden zijn met de bloedsomloop van de foetus. Deze kern is omgeven door twee lagen trofoblasten, de cytotrofoblast en de syncytiotrofoblast.^[3] De cytotrofoblast is een laag cellen met één kern die zich onder de syncytiotrofoblast bevindt. De syncytiotrofoblast bestaat uit gefuseerde cytotrofoblasten die vervolgens een laag vormen die het placenta-oppervlak bedekt. De syncytiotrofoblast staat in direct contact met het moederlijk bloed dat het placenta-oppervlak bereikt.^[3] Het vergemakkelijkt vervolgens de uitwisseling van voedingsstoffen, afval en gassen tussen het moeder- en het foetale systeem.

Bovendien kunnen cytotrofoblasten in de toppen van de villi differentiëren tot een ander type trofoblast, de extravilleuze trofoblast. Extravilleuze trofoblasten groeien uit de placenta en dringen door in de gedecidualiseerde baarmoeder. Dit proces is niet alleen essentieel voor de fysieke bevestiging van de placenta aan de moeder, maar ook voor het veranderen van het vaatstelsel in de baarmoeder. Deze verandering zorgt voor een adequate bloedtoevoer naar de groeiende foetus naarmate de zwangerschap vordert. Sommige van deze trofoblasten vervangen zelfs de endotheelcellen in de baarmoederspiraalvormige slagaders, terwijl ze deze vaten omvormen tot wijde bloedvaten, die onafhankelijk zijn van moederlijke vasoconstrictie. Dit zorgt ervoor dat de foetus een constante bloedtoevoer krijgt en dat de placenta niet wordt blootgesteld aan zuurstofschommelingen die schade kunnen veroorzaken.^[4]

Een ongedifferentieerde cytotrofoblastische stamcel zal differentiëren tot een met villi bedekte cytotrofoblast, wat de primaire chorionvilli vormt, en zal uiteindelijk samensmelten tot een met villi bedekte syncytiotrofoblast. De vorming van de syncytiotrofoblast uit cytotrofoblast is een laatste differentiatiestap van trofoblastcellen.^[5]

Syncytialisatie van cytotrofoblastische cellen kan in vitro worden geïnduceerd door meerdere signaalmoleculen, waaronder epidermale groeifactor, glucocorticoïden en humaan choriongonadotrofine.^[6][7][8]

1. ↑ Robertson, W. B. (1976). Uteroplacental vasculature. Journal of Clinical Pathology 29: 9–17. PMID 1085779. PMC 1347148. DOI: 10.1136/jcp.29.Suppl_10.9.
2. ↑ Imakawa, K., Nakagawa, S. (2017). Molecular Biology of Placental Development and Disease. DOI:10.1016/bs.pmbts.2016.12.004, "The Phylogeny of Placental Evolution Through Dynamic Integrations of Retrotransposons", 89–109. ISBN 978-0-12-809327-6.
3. ↑ ^{a b} The trophoblast. Gearchiveerd op 15 december 2007.
4. ↑ Lunghi, Laura, Ferretti, Maria E, Medici, Silvia, Biondi, Carla, Vesce, Fortunato (December 2007). Control of human trophoblast function. Reproductive Biology and Endocrinology 5 (1): 6. PMID 17288592. PMC 1800852. DOI: 10.1186/1477-7827-5-6.
5. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam Bischof
6. ↑ Dakour, J., Li, H., Chen, H., & Morrish, D. W. (1999). "EGF promotes development of a differentiated trophoblast phenotype having c-myc and junB proto-oncogene activation." Placenta, 20, 119–126.
7. ↑ Cronier, L., Alsat, E., Hervé, J. C., Delèze, J., & Malassiné, A. (1998). "Dexamethasone stimulates gap junctional communication, peptide hormone production and differentiation of human term trophoblast." Trophobl. Res., 11, 35–49.
8. ↑ Yang, M., Lei, Z. M., & Rao, Ch. V. (2003). "The central role of human chorionic gonadotropin in the formation of human placental syncytium." Endocrinology, 144, 1108–1120.