Double Falshood (volledige titel: Double Falshood; or, The Distrest Lovers) is een vroeg-18e-eeuws toneelstuk in vijf bedrijven van de Engelse toneelschrijver Lewis Theobald. Sommige onderzoekers zijn ervan overtuigd dat het een adaptatie is van Cardenio, een verloren stuk van William Shakespeare en John Fletcher. Enkele thema's die in het stuk van Theobald aan bod komen en die ook Shakespeare in sommige van zijn late stukken behandelde, zijn de heldin die zich vermomt nadat haar onrecht is aangedaan door haar geliefde, en de hereniging van ouders en kinderen nadat ze van elkaar gescheiden geraken. Ondanks de claim die Theobald maakte en het redelijke succes dat deze tragikomedie in de 18e eeuw genoot, geven de dialogen toch geen erge 'shakespeareaanse' indruk, zodat het stuk nu niet veel meer dan een interessant curiosum is geworden.
De moderne spelling van het stuk is "Double Falsehood".