Back Dream of the Rarebit Fiend Catalan Dream of the Rarebit Fiend German Dream of the Rarebit Fiend English Dreams of a Rarebit Fiend Spanish رؤیای ربت فیند Persian Cauchemars de l'amateur de fondue au Chester French Dream of the Rarebit Fiend ID Dream of the Rarebit Fiend Italian Dream of the Rarebit Fiend Serbo-Croatian 罗彼特·芬德的梦 Chinese
| Dromen van een smulpaap | ||||
|---|---|---|---|---|
| Dream of the Rarebit Fiend | ||||
| ||||
| Land van oorsprong |  Verenigde Staten
| |||
| Oorspronkelijke taal | Engels | |||
| Alternatieve titel | Midsummer Day Dreams, It was only a Dream, Rarebit Reveries | |||
| Creatieteam | ||||
| Bedenker(s) | Winsor McCay | |||
| Schrijver(s) | Winsor McCay | |||
| Tekenaar(s) | Winsor McCay | |||
| Publicatie | ||||
| Publicatie | Evening Telegram | |||
| Publicatiemedia | Kranten | |||
| Huidige status | Inactief | |||
| Eerste publicatie | 1904 | |||
| Laatste publicatie | circa 1925 | |||
| Voorafgegaan door | Little Sammy Sneeze | |||
| Opgevolgd door | Little Nemo | |||
| ||||
Dromen van een smulpaap (oorspronkelijke Engelse titel: Dream of the Rarebit Fiend) is een krantenstrip van de Amerikaanse striptekenaar Winsor McCay die voor het eerst verscheen op 10 september 1904. Het was de tweede succesvolle strip van McCay. Door het succes van zijn eerste strip Little Sammy Sneeze had hij een plek op de stripredactie van de New York Herald verworven. Rarebit Fiend verscheen in de Evening Telegram, een krant die door de Herald werd uitgegeven. McCay ondertekende de strip om contractuele redenen met het pseudoniem Silas.
De stripafleveringen vormden geen doorlopend verhaal en hadden geen terugkerende personages. Wel was er een terugkerend thema: een personage heeft een nachtmerrie of bizarre droom, meestal na het eten van een Welsh rarebit: een gerecht uit de Welshe keuken dat bestaat uit geroosterd brood dat is overgoten met een rijke kaassaus en vervolgens onder de grill is gelegd. In het laatste plaatje van het stripverhaal wordt het personage wakker en heeft spijt dat hij de rarebit heeft gegeten. De dromen openbaren vaak aspecten van de menselijke geest die niet erg vleiend zijn, zoals fobieën, hypocrisie, ongemak en duistere gedachten. Dit stond in schril contrast met de kleurrijke, dromerige fantasieën in McCays karakteristieke strip Little Nemo in Slumberland waaraan hij in 1905 begon. De doelgroep van Nemo waren kinderen; in Rarebit Fiend richtte McCay zich op volwassenen.
Door de populariteit van Rarebit Fiend en Nemo verwierf McCay in 1911 een contract met een riant salaris bij de nieuwsbladengroep van William Randolph Hearst. Zijn redacteur daar vond de uitmuntende striptekeningen van McCay ‘serieus, niet grappig’. McCay moest zijn krantenstrip opgeven en in plaats daarvan redactionele tekeningen maken. Hij bracht Dream of the Rarebit Fiend van 1923 tot 1925 opnieuw uit onder de naam Rarebit Reveries, maar hiervan zijn slechts enkele exemplaren bewaard gebleven.
Van Rarebit Fiend zijn verschillende filmbewerkingen verschenen, waaronder Dream of a Rarebit Fiend uit 1906 van Edwin S. Porter en vier baanbrekende tekenfilms van McCay zelf: How a Mosquito Operates uit 1912, Bug Vaudeville uit 1921, The Pet, en The Flying House. In Dream of the Rarebit Fiend werden verschillende nieuwe onderwerpen geïntroduceerd, zoals reusachtige wezens die een stad vernielen, die in latere jaren steeds zouden terugkeren en die populair werden door King Kong en Godzilla.