Duane Eddy

Duane Eddy
Duane Eddy in 1960
Algemene informatie
Geboren	26 april 1938
Geboorteplaats	Corning
Overleden	30 april 2024
Overlijdensplaats	Franklin
Land	Verenigde Staten
Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel
Portaal    Muziek

Duane Eddy (Corning (New York), 26 april 1938 – Franklin (Tennessee), 30 april 2024) was een Amerikaanse gitarist. Hij brak eind jaren vijftig in de VS door met een aantal instrumentale rock-'n-rollhits en wordt sindsdien beschouwd als een belangrijke grondlegger van het "twangy" gitaargeluid: een stijl waarbij vooral losse noten op de lage snaren van de elektrische gitaar worden gespeeld, voorzien van nadrukkelijke galm, vibrato, tremolo en buiging van de snaren.

Aan het begin van de jaren zestig was Eddy een van de populairste artiesten van Amerika. Gedurende zijn carrière werden over de hele wereld meer dan 100 miljoen geluidsdragers van hem verkocht. In 1994 eerde de Amerikaanse muziekindustrie hem door hem op te nemen in de Rock & Roll Hall of Fame. Volgens dat instituut geldt hij zelfs als "de succesvolste instrumentalist in de geschiedenis van de rockmuziek".^[1]

Eddy scoorde in de VS vijftien top 40-singles, maar nooit een nummer 1-hit. Tot zijn beroemdste opnames behoren "Because They're Young" (1960), "Rebel Rouser" (1958), "Forty Miles of Bad Road" (1959), "Londonderry Air" (1961), "Dance with the Guitar Man" (1962) en "Boss Guitar" (1962).

Een remake van Henry Mancini's thema van de televisieserie Peter Gunn, die Duane Eddy opnam met de Britse band Art of Noise kreeg in 1986 de Grammy Award voor Beste Rock Instrumental.

De opname "Because They're Young" wordt gebruikt als begin tune voor het Radio 2 programma "De Pré Historie".

1. ↑ https://web.archive.org/web/20070626030342/http://rockhall.com/inductee/duane-eddy