Dyslexie | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Lezende kinderen
| ||||
Coderingen | ||||
ICD-11 | ||||
OMIM | 127700 127700 604254 606896 606616 608995 300509 | |||
DiseasesDB | 4016 | |||
DOID | 4428 | |||
MedlinePlus | 001406 | |||
MeSH | D004410 | |||
|
Dyslexie (uit het Grieks δυς- dys- ("verstoord") en λέξις lexis ("woord"), dus verstoord lezen, ook wel onterecht als woordblindheid aangeduid) is een term die in de wetenschap gebruikt wordt voor ernstige problemen met het kunnen lezen van woorden. Het is een lees- en/of spellingprobleem dat ernstig en blijvend (hardnekkig) is en dat onderscheiden moet worden van laaggeletterdheid als gevolg van gebrekkig onderwijsaanbod, een bredere omgevings-, neurologische, sensorische en/of gedragsproblematiek of verstandelijke beperkingen. Volgens internationale schattingen komt dyslexie bij 7% van de kinderen voor. De meeste schattingen liggen tussen 3% en 10%.[1][2]
Iemand met dyslexie wordt wel een dyslexticus (mannelijk; meervoud dyslectici), of dyslectica (vrouwelijk; meervoud dyslecticae) of dyslect (genderneutraal; meervoud dyslecten) genoemd.