In tegenstelling tot alle andere elektrische gasontladingslampen, die een elektrische verbinding door de lampomhulling heen hebben om vermogen aan het licht gevende deel van de lamp toe te voeren, wordt in een elektrodeloze (elektrische) lamp het vermogen om licht op te wekken, overgedragen door middel van een niet-elektrisch geleidende verbinding, bijvoorbeeld door een (elektro)magnetisch of een elektrisch veld. Er worden hier twee soorten elektrodeloze lampen beschreven, de eerste soort gebaseerd inkoppeling van het vermogen door magnetische velden in een fluorescentielamp, waarbij het meeste zichtbare licht wordt opgewekt door uv-straling, die door botsingen van voornamelijk kwikatomen, die door het magneetveld versneld worden ontstaat, welk uv door inwendig fluorescerende lagen wordt omgezet in zichtbaar licht, en een tweede gebaseerd op inkoppeling van het vermogen door middel van elektromagnetische microgolven, en van binnen gevuld met direct in het zichtbare licht gebied optisch stralende atomen of moleculen, zoals zwavel, kwik, of halogeniden, en meestal zonder extra fluorescentielagen.