Eucera | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||||||
Eucera cinnamomea | |||||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||||||
Eucera Scopoli, 1770 | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||||||
Eucera op ![]() | |||||||||||||||||||
|
Eucera is een geslacht van vliesvleugelige insecten uit de familie van de bijen en hommels (Apidae). De wetenschappelijke naam is gepubliceerd in 1770 door Giovanni Antonio Scopoli.[1]
Eucera komt voor in het Holarctisch gebied. Er zijn meer dan 200 soorten bekend, waarvan 78 in Europa.[2]
Het zijn solitaire bijen. De wijfjes leggen hun eitjes in nesten in de grond. Deze bijen worden weleens "langhoornbijen" genoemd, omwille van de kenmerkende lange voelsprieten van de mannetjes. De eerste soort die Scopoli noemde in dit geslacht was trouwens de gewone langhoornbij (Eucera longicornis), die planten uit de vlinderbloemenfamilie waaronder rode klaver[3], luzerne[4] en heggenwikke[5] bestuift.