Ezra (Hebreeuws: עֶזְרָא, ‘æzrā’, "hulp", Grieks: Ἔσδρας, Esdras, Latijn: Esdras) was volgens het gelijknamige boek Ezra 7-10 en Nehemia 8 in de Hebreeuwse Bijbel een belangrijk Joods persoon in de periode van de Perzische koning Artaxerxes I (465-425 v.Chr.).[1]