Ezra Pound

Ezra Weston Loomis Pound (Hailey, 30 oktober 1885 – Venetië, 1 november 1972) was een Amerikaans dichter, criticus, vertaler en uitgever.

Hij was in de eerste helft van de 20e eeuw een van de belangrijkste figuren van de modernistische beweging. Als leider van de beweging van de imagisten van 1912 tot 1914, stelde hij het eerste imagistisch manifest op, met zijn nadruk op directe, sobere taal en precieze beelden in de poëzie, en hij stelde ook de eerste imagistische bloemlezing op, Des Imagistes (1914). Hij stimuleerde schrijvers als Robert Frost, William Carlos Williams, Marianne Moore, H.D., Ernest Hemingway en Wyndham Lewis door ze daadwerkelijk in hun carrière te helpen. Vooral op T.S. Eliot had Pound een diepe invloed, alsook op het werk van de Ierse auteurs William Butler Yeats en James Joyce. Op latere leeftijd werd vooral zijn episch gedicht The Cantos bekend, dat pas in 1964 volledig werd gepubliceerd.

Pound werd geboren in Hailey in de staat Idaho als zoon van Homer Loomis en Isabel Weston Pound. Zijn grootvader was Thaddeus C. Pound, de luitenant-gouverneur van Wisconsin. Toen hij 18 maanden oud was verhuisde hij met zijn familie naar een buitenwijk van Philadelphia (Pennsylvania). In 1901 ging hij studeren aan de University of Pennsylvania, maar na twee jaar continueerde hij zijn studie aan het Hamilton College, alwaar hij in 1905 zijn bachelor ontving. Hij keerde toen terug naar de University of Pennsylvania, waar hij in 1906 een master of arts in Romaanse filologie behaalde.

Gedurende zijn studie in Pennsylvania ontmoette hij William Carlos Williams, met wie hij bevriend raakte en tevens Hilda Doolittle (H.D.), met wie hij enige tijd verloofd was. Naderhand onderwees Pound op het Wabash College in Crawfordsville (Indiana), maar nadat hij een getrouwde actrice toegestaan had de nacht door te brengen in zijn kamer, ontstond er een schandaal en moest hij deze functie al na vier maanden opgeven.

Kennissen namen hem in 1898 mee naar Europa en in 1902 bezocht hij opnieuw Europa en Marokko. In 1908 verhuisde hij definitief naar Europa. Na korte tijd als gids te hebben gewerkt in Gibraltar en een boek te hebben uitgegeven in Venetië ging hij in Londen wonen. In 1924 verhuisde hij naar Italië.

Pound was een controversieel figuur die openlijk het fascisme van Benito Mussolini steunde, en specifiek de economische inrichting der maatschappij zoals beoogd door het facisme^[1], o.a. het corporativisme. In 1933 ontmoette hij Mussolini zelfs persoonlijk.

Zijn persoonlijke steun voor het facisme^[1] (en in zekere mate ook het nationaalsocialisme) valt te verklaren uit zijn kritiek op het financieel-economische systeem wat begin 20e eeuw grip kreeg op grote delen der wereld, met als centrum de Anglo-Amerikaanse wereld en haar financiële centra zoals Wall Street. Hij bekritiseerde ten zeerste dit systeem op zijn speculatieve aspecten, en de praktijk van het genereren van winsten uit rente op leningen, en schreef zelfs een tot op de dag van vandaag bekende ‘canto’^[2] over dit onderwerp: canto XLV^[3].

Om het uitbreken van een oorlog tussen de Verenigde Staten en het Derde Rijk en Italië te voorkomen, maakte hij in 1939 voor het eerst in meer dan twintig jaar een reis naar Amerika.^[4]

Na voortdurende tegenstand kreeg Ezra Pound in 1940 toestemming om de radio van Rome te gebruiken voor persoonlijke propaganda ter ondersteuning van de Amerikaanse grondwet, en bleef dit doen na de officiële deelname van Amerika aan de oorlog, maar alleen op voorwaarde dat hem nooit gevraagd zou worden om iets te zeggen dat in strijd was met zijn geweten of in strijd was met zijn plichten als Amerikaans staatsburger. Deze belofte werd trouw nagekomen door de Italiaanse regering.^[5] Tussen 1940 en 1943 presenteerde Pound radio-uitzendingen waarin hij o.a. het jodendom aanwees als oorlogsaanstichters, en de Amerikaanse president Roosevelt en de Amerikaanse inmenging in de Tweede Wereldoorlog aanviel.^[6] Op politieke gronden won hij daarom ook nooit de Nobelprijs voor Literatuur: de Zweedse Academie erkende weliswaar zijn betekenis voor de poëzie, maar verfoeide zijn goedkeuring van het fascisme in Italië.^[7] Er zijn echter ook positievere geluiden: tijdens zijn gevangenschap in de V.S. negeerde de jury van de Bollingenprijs voor poëzie Pound zijn politieke carrière en concentreerde zich daarentegen op zijn literaire prestaties. In 1948 kende ze hem dan ook de prijs toe voor de Pisan Cantos.^[8]

1. ↑ ^{a b} (it) Pantano, Antonio (1 april 2011). Ezra Pound e la Repubblica Sociale Italiana. Pagine. ISBN 8875573689.
2. ↑ (en) Pound, Ezra Weston Loomis (1993). The Cantos of Ezra Pound. New Directions Publishing Corporation.
3. ↑ (en) Pound, E.W.L., "Canto XLV " from The Cantos of Ezra Pound. canto-xlv. New Directions Publishing Corporation. (1993). Geraadpleegd op 22-11-24.
4. ↑ (en) Ezra Pound. ndbooks.com. Geraadpleegd op 22-11-2024.
5. ↑ (en) Ezra Pound. https://www.ndbooks.com/author/ezra-pound/. Geraadpleegd op 22-11-2024.
6. ↑ Louis Menand, The Pound Error, The New Yorker, juni 2008. Gearchiveerd op 6 april 2023.
7. ↑ The Nobel Prize in Literature door Kjell Espmark op nobelprize.org, 1999
8. ↑ (en) Ezra Pound. poetryfoundation.org/poets/ezra-pound. Poetry Foundation. Geraadpleegd op 22-11-2024.