Fabrice Santoro

Fabrice Santoro
Persoonlijke informatie
Bijnaam	'Le Magicien' ('de tovenaar')
Nationaliteit	Franse
Geboorteplaats	Tahiti, Frans-Polynesië
Geboortedatum	9 december 1972
Woonplaats	Genève, Zwitserland
Lengte	1,78 m
Gewicht	74 kg
Profdebuut	1989
Met pensioen	2010
Slaghand	rechts
Totaal prijzengeld	10.013.832 US dollar
Coach	Laurent Raymond
Profiel	(en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans	470–444
Titels	6
Hoogste positie	17e (6 augustus 2001)
Olympische Spelen	Kwartfinale (1992)
Grandslamresultaten
Australian Open	Kwartfinale (2006)
Roland Garros	4e ronde (1991, 2001)
Wimbledon	3e ronde (2001)
US Open	3e ronde (1990, 1998, 1999, 2004)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans	381–263
Titels	24
Hoogste positie	6e (5 juli 1999)
ATP Finals	Winnaar (2005)
Olympische Spelen	Kwartfinale (2004)
Grandslamresultaten
Australian Open	Winnaar (2003, 2004)
Roland Garros	Finale (2004)
Wimbledon	Finale (2006)
US Open	Halve finale (2003)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans	14-10
Titels	1
Grandslamresultaten
Australian Open	1e ronde (2007)
Roland Garros	Winnaar (2005)
Wimbledon	Halve finale (2007)
US Open	Kwartfinale (2006)
Portaal    Tennis

Fabrice Santoro (Tahiti, 9 december 1972) is een voormalig Frans tennisser. Santoro speelde van 1989 tot en met 2010 proftennis. Hij won zes titels in het enkel- en 24 in het dubbelspel.

Santoro viel op door een onorthodoxe speelstijl, waarin veel aandacht was voor tactiek en met veel gevoel geslagen ballen. Dit sprak aan bij publiek en bij veel van zijn collega's (vandaar zijn bijnaam 'de Tovenaar', een bijnaam die ooit door Pete Sampras werd bedacht). Zijn speelstijl stelde sommige topspelers voor grote problemen, zo verzuchtte voormalig nummer 1 van de wereld en tweevoudig Grandslam-winnaar Marat Safin (2-7 tegen Santoro) ooit dat "als mij verteld werd dat ik tegen Santoro moest spelen, het was alsof mij verteld werd dat ik dood zou gaan."

Hoewel Santoro niet tot de topspelers werd gerekend, had hij een ongewoon lange profcarrière. Zijn beste ranking bereikte hij op 6 augustus 2001 (de 17e plaats). Maar doordat hij gedurende de jaren vrij constant presteerde, was hij bijvoorbeeld de enige speler in de geschiedenis die in vier decennia grandslamtoernooien speelde (voor het eerst op Roland Garros 1989, voor het laatst op de Australian Open 2010) en slaagde hij erin minimaal één keer te winnen van 18 verschillende spelers, die nummer 1 van de wereld zijn geweest.