Felix Blumenfeld | ||||
---|---|---|---|---|
Felix Blumenfeld ca. 1890
| ||||
Volledige naam | Felix Michajlovitsj Blumenfeld | |||
Geboren | 19 april 1863 | |||
Overleden | 21 januari 1931 | |||
Land | Rusland, Sovjet-Unie | |||
Religie | Joods | |||
Jaren actief | 1883-1931 | |||
Stijl | Romantiek | |||
Beroep | Muziekpedagoog, Componist | |||
Nevenberoep | Pianist, Dirigent | |||
Instrument | Piano | |||
Leraren | Gustav Neuhaus Nikolaj Rimski-Korsakov Fedor Stein | |||
Leerlingen | Vladimir Horowitz Simon Barere Maria Grinberg | |||
Belangrijkste werken | Symfonie in c Strijkkwartet in F 10 Moments Lyriques Etude for the Left Hand Lyrische Suite Allegro de Concert in A | |||
(en) Discogs-profiel | ||||
(en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Felix (of: Feliks) Michajlovitsj Blumenfeld (Russisch: Феликс Михайлович Блуменфельд, (Jelisavetgrad (sinds 2016 hernoemd tot Kropyvnytsky) 19 april 1863 - Sint-Petersburg 21 januari 1931) was een Russisch pianist, componist, muziekpedagoog en dirigent. Hij is waarschijnlijk het best bekend als pianoleraar van Vladimir Horowitz en Simon Barere, maar hij neemt ook een belangrijke plaats in de Russische muziekgeschiedenis in als pianist, dirigent, redacteur, muziekpedagoog en componist.
Blumenfeld schreef meer dan vijftig composities waaronder tal van werken voor piano, een symfonie in C mineur ter nagedachtenis aan dierbare overledenen, een strijkkwartet in F majeur, een stuk voor piano en orkest getiteld Allegro de concert in A majeur, op. 7 (1889) en een vijfigtal liederen. Geen enkel werk van hem heeft de tand des tijds doorstaan.
Zijn stijl is een mengeling van het puur Russische van Glinka, (Anton) Rubinstein en Balakirev met Liszt.