Flavius Vopiscus (Syracuse, - Rome, 4e eeuw) was een Romeins historicus die zou geleefd hebben begin 4e eeuw.[1] Tot in de 19e eeuw werd aangenomen dat Vopiscus een van de zes auteurs was van de Historia Augusta, met name de zesde en laatste uit de rij auteurs. De traditionele visie over de zes auteurs veranderde door het studiewerk van Hermann Dessau; Dessau situeerde het boek eind 4e eeuw – dus vijftig jaar later – en geschreven door andere mensen en waarschijnlijk zelfs door een enkele auteur. De zes auteurs bleken dus fictief.
Flavius Vopiscus uit Historia Augusta beweerde geleefd te hebben tijdens het bestuur van keizer Constantius I Chlorus.[2]
Latere onderzoekers suggereerden dat Flavius Vopiscus de pseudoniem kan zijn van Nicomachus Flavius, die leefde eind 4e eeuw.[3] Nicomachus Flavius leefde dus tientallen jaren later en dit onder het bestuur van keizer Theodosius I. Deze keizer ankerde het christendom stevig vast in het staatsgezag. Vopiscus/Flavius bleef een aanhanger daarentegen van de oude Romeinse goden.