Fosforpentachloride

Fosforpentachloride
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van fosforpentachloride
Fosforpentachloride in een ampul
Algemeen
Molecuul­formule	PCl5
IUPAC-naam	fosforpentachloride
Molmassa	208,22 g/mol
CAS-nummer	10026-13-8
Wikidata	Q283427
Beschrijving	Kleurloze kristallen
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
Gevaar
H-zinnen	H302 - H314 - H330 - H373
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P260 - P280 - P284 - P305+P351+P338 - P310
VN-nummer	1806
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand	vast
Kleur	kleurloos
Dichtheid	1,6 g/cm³
Kookpunt	159-160 (Sublimeert) °C
Sublimatiepunt	70-80 °C
Goed oplosbaar in	water, koolstofdisulfide, halogeenalkanen, benzeen
Geometrie en kristal­structuur
Dipoolmoment	0 D
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Fosforpentachloride (PCl₅) is een zeer toxische en corrosieve anorganische verbinding. Het is een van de belangrijkste fosforchlorides, samen met fosfortrichloride en fosforylchloride. Het is goed oplosbaar in koolstofdisulfide, halogeenalkanen (zoals dichloormethaan en tetrachloormethaan) en benzeen. In water ontleedt het heftig onder vorming van fosforzuur en waterstofchloride:

${\displaystyle {\ce {PCl5 + 4 H2O -> H3PO4 + 5 HCl}}}$

Fosforpentachloride werd voor het eerst beschreven door Humphry Davy in 1810.^[1]

1. ↑ Humphry Davy, Elements of chemical philosophy (1812)