Frans van Anjou | ||||
---|---|---|---|---|
1555 - 1584 | ||||
Hertog van Alençon | ||||
Periode | 1555-1584 | |||
Hertog van Anjou | ||||
Periode | 1575-1584 | |||
Heer der Nederlanden | ||||
Periode | 1580-1584 | |||
Geboren | 18 maart 1555 Parijs, Koninkrijk Frankrijk | |||
Overleden | 10 juni 1584 Château-Thierry, Koninkrijk Frankrijk | |||
Vader | Hendrik II | |||
Moeder | Catharina de' Medici | |||
Dynastie | Valois-Orléans-Angoulême | |||
Broers/zussen | Frans II, Karel IX en Hendrik III | |||
Partner | Elizabeth I | |||
|
Frans Hercules (of François-Hercule) van Valois (Parijs, 18 maart 1555 - Château-Thierry, 10 juni 1584), hertog van Anjou, was de jongste zoon van koning Hendrik II van Frankrijk en Catharina de' Medici. Hij was de jongere broer van de Franse koningen Frans II, Karel IX en Hendrik III en groeide als katholiek op tijdens de escalerende Hugenotenoorlogen waarin Spanje en Engeland zich nog zouden mengen. Bij zijn geboorte kreeg hij de titel hertog van Alençon, maar bij de troonsbestijging van zijn broer Hendrik in 1575 nam hij diens oorspronkelijke titel hertog van Anjou over en werd beoogd erfgenaam van de Franse troon. Het gegeven dat hij de kroonprins was van de grootste mogendheid in Europa die tegenwicht kon bieden aan Spanje, zou zijn verdere leven bepalen.
Zijn vroegtijdige dood op 10 juni 1584 had in Frankrijk tot gevolg dat de calvinistische Hendrik van Navarra, de latere Hendrik IV van Frankrijk de troonopvolger werd, hetgeen leidde tot een verheviging van de Hugenotenoorlogen.