Fries-Frankische oorlogen

Fries-Frankische oorlogen
Het woongebied van de Friezen (in de geschiedschrijving wel Magna Frisia genoemd) ten tijde van koning Radboud. Het Koninkrijk Friesland betrof een veel kleiner gebied, dat voornamelijk bestond uit het gewest Holland.
Datum	ca. 600 – 793
Locatie	Rijndelta tot aan de Wezer
Resultaat	Frankische verovering van Friesland Kerstening van de Friezen
Strijdende partijen
Magna Frisia Frankische Rijk
Leiders en commandanten
Audulf Aldgisl Radboud Poppo Unno en Eilrad Dagobert I Pepijn van Herstal Karel Martel Pepijn de Korte Karel de Grote

De Fries-Frankische oorlogen vormden een reeks gewapende conflicten uit de vroege middeleeuwen tussen het Frankische Rijk en een aantal Friese machtscentra, waarvan het koninkrijk der Friezen de belangrijkste was. De inzet van deze conflicten, afgewisseld met perioden van vrede, betrof meestal de beheersing van de delta tussen Rijn en Maas. De Frankische veroveringen maakten uiteindelijk een einde aan de politieke zelfstandigheid van de Friese kustgewesten. Een deel van de Friezen nam ook deel aan de Saksische oorlogen (772-804) tegen de Franken. Deze oorlogen leidden tot een laatste opstand in 793, waarna Karel de Grote de Saksen en Wezerfriezen onderwierp.

De oorlogen tussen Friezen en Franken liepen parallel met de kerstening van de Friezen. Tegelijkertijd fungeerden de Friezen vaak als bondgenoten van de Franken. Friese handelaren transporteerden Frankische prestigegoederen als glas, wapens en sieraden naar Noord-Europa en verspreidden tevens christelijk gedachtengoed, hetgeen aan de archeologische vondsten uit Ribe, Hedeby en andere handelsplaatsen goed te zien is.