Een fusieraket is een theoretisch ontwerp voor een raket aangedreven door fusie-energie die een efficiënte en langdurige versnelling teweeg zou kunnen brengen in de ruimte zonder de behoefte aan een grote brandstofvoorraad. Het ontwerp is gebaseerd op de ontwikkeling van kernfusietechnologie die verder gaat dan de huidige stand van de techniek, en de bouw van raketten die veel groter en complexer zijn dan enig ruimtevaartuig ooit gebouwd. Een kleinere en lichtere fusiereactor behoort wellicht tot de mogelijkheden in de toekomst, als meer geavanceerde methoden zijn ontwikkeld om de superhete plasma's met magnetische opsluiting te beheersen en plasma-instabiliteit te voorkomen.
Het belangrijkste voordeel van kernfusie zou de zeer hoge specifieke stoot zijn. Het belangrijkste nadeel zou de (vermoedelijk) grote massa van de reactor zijn. Een fusieraket produceert echter mogelijk minder straling dan een raket gebaseerd op kernsplijting, waardoor de massa benodigd voor de afscherming afneemt. De zekerste wijze waarop met de huidige technologie een fusieraket zou kunnen worden gebouwd, is met een aandrijving door middel van waterstofbommen, zoals voorgesteld in Project Orion, maar dergelijke ruimtevaartuigen zouden zeer groot zijn.