Geelgerande watertor | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||
Een vrouwtje is herkenbaar aan de groeven op de dekschilden. | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||
Dytiscus marginalis Linnaeus, 1758 | |||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
♂ links, ♀ rechts | |||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||
Geelgerande watertor op ![]() | |||||||||||||||
|
De geelgerande watertor[1] (Dytiscus marginalis) is een kever uit de familie waterroofkevers (Dytiscidae).
De geelgerande watertor kan een lichaamslengte bereiken van ongeveer 3,5 centimeter en is een van de grootste kevers in België en Nederland. De geelgerande watertor is hier ook vrij algemeen, in tegenstelling tot andere grote kevers zoals de grote spinnende watertor en het vliegend hert. De geelgerande watertor is te herkennen aan het van boven bezien langwerpig ovale, maar zijwaarts gezien platte, gestroomlijnde lichaam, de zwartgroene kleur en de gele rand aan de buitenrand van de dekschilden. Het halsschild is geheel geel omrand en hieraan is de soort te onderscheiden van de meeste gelijkende waterkevers.
De geelgerande watertor is een felle rover die voornamelijk op insecten jaagt, maar ook kleine vissen en amfibieën zoals salamanders buitmaakt.[2] De kever kan in kleine tuinvijvers schadelijk zijn doordat kleine vissen en amfibieënlarven worden gegeten. Door kwekers van goudvissen en koikarpers wordt de kever beschouwd als een plaagsoort.
De geelgerande watertor leeft in uiteenlopende wateren met een dichte onderwatervegetatie zoals sloten en vennen. De kever kan vliegen; hij doet dit in de regel 's nachts.[3] Op het land kan de kever zich niet goed voortbewegen vanwege de tot roeispanen omgevormde poten.
<ref>
; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam GRZ
<ref>
; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam BIS