George Shultz

George Shultz
George Shultz
Geboren	13 december 1920 New York (New York)
Overleden	6 februari 2021 Stanford (Californië)
Politieke partij	Republikeinse Partij
Partner	Helena Maria O'Brien (1946–1995) † Charlotte Mailliard (vanaf 1997)
Beroep	Politicus Bestuurder Econoom Hoogleraar
Religie	Anglicanisme
Handtekening
60e minister van Buitenlandse Zaken
Aangetreden	16 juli 1982
Einde termijn	20 januari 1989
President	Ronald Reagan
Voorganger	Alexander Haig
Opvolger	James Baker
62e minister van Financiën
Aangetreden	12 juni 1972
Einde termijn	8 mei 1974
President	Richard Nixon
Voorganger	John Connally
Opvolger	William Simon
19e directeur van het Bureau voor Management en Budget
Aangetreden	1 juli 1970
Einde termijn	12 juni 1972
President	Richard Nixon
Voorganger	Robert Mayo
Opvolger	Caspar Weinberger
11e minister van Arbeid
Aangetreden	20 januari 1969
Einde termijn	1 juli 1970
President	Richard Nixon
Voorganger	Willard Wirtz
Opvolger	James Hodgson
Portaal    Politiek

George Pratt Shultz (New York, 13 december 1920 – Stanford, 6 februari 2021) was een Amerikaans econoom, hoogleraar, zakenman en politicus voor de Republikeinse Partij. Hij was minister van Arbeid in het kabinet-Nixon in 1969 en 1970, directeur van het Bureau voor Management en Budget van 1970 tot 1972, minister van Financiën in het kabinet-Nixon van 1972 tot 1974 en ten slotte minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet-Reagan van 1982 tot 1989. Schultz was de strateeg achter het plan om de militaire sterkte van de Verenigde staten en de cohesie van de NAVO aan te tonen, maar tegelijkertijd gesprekken aan te knopen met de Sovjet-Unie over een kernwapenverdrag. Vertrouwen was voor hem het ‘wisselgeld van de wereld’, een eigenschap die hij ook apprecieerde in Ronald Reagan.^[1][2]

1. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam nrc20210208
2. ↑ (en) Obituary George Schultz, The secret persuader, The Economist, 27 februari 2021