Gottfried Wilhelm Leibniz | ||
---|---|---|
Gottfried Leibniz door Bernhard Christoph Francke (omstreeks 1700)
| ||
Persoonlijke gegevens | ||
Geboortedatum | 1 juli 1646 | |
Geboorteplaats | Leipzig | |
Overlijdensdatum | 14 november 1716 | |
Overlijdensplaats | Hannover | |
Begraafplaats | Kerk van Neustadt | |
Locatie begraafplaats | Begraafplaats op Find a Grave | |
Locatie graf | Graf op Find a Grave | |
Nationaliteit | Duitsland | |
Academische achtergrond | ||
Alma mater | Universiteit van Altdorf (1666 – 1667) Universiteit Leipzig (1661 – 1666) Friedrich-Schiller-Universität Jena (1663 – 1663) Alte Nikolaischule (Leipzig) (1653 – 1661) Thomasschule | |
Promotor | Jakob Thomasius[1] | |
Wetenschappelijk werk | ||
Vakgebied | natuurkunde, wiskunde, filosofie, geschiedschrijving, theologie | |
Bekend van | Discourse on Metaphysics, Théodicée, integraalrekening, Stepped Reckoner, Monadologie, Leibniz's notation, calculus ratiocinator, New Essays on Human Understanding, Nova Methodus pro Maximis et Minimis | |
Dbnl-profiel |
Gottfried Wilhelm Leibniz, ook als (von) Leibnitz gespeld (Leipzig, 1 juli 1646 – Hannover, 14 november 1716), was een veelzijdige Duitse wiskundige, filosoof, logicus, natuurkundige, historicus, rechtsgeleerde en diplomaat, die wordt beschouwd als een van de grootste denkers van de 17e eeuw. Hij ontwikkelde min of meer gelijktijdig met, maar onafhankelijk van, Isaac Newton een tak van de wiskunde die bekendstaat als de “analyse” (differentiaal- en integraalrekening). Wie van de twee het eerst was met deze belangrijke bijdrage aan de wiskunde, heeft tot een geweldige ruzie geleid tussen beide heren. Leibniz staat te boek als een voorloper van de Aufklärung, de Duitse Verlichting. Van 1691 tot 1716 had Leibniz bovendien een nevenfunctie als bibliothecaris van de Herzog August Bibliothek in Wolfenbüttel.
In de filosofie wordt Leibniz gezien als rationalist. Hij wordt beschouwd als een optimist, vanwege zijn overtuiging dat het heelal waarin wij leven, het beste universum is dat God had kunnen scheppen. Zijn "systeem" is niet alleen maar rationalistisch. Aan de ene kant diep geworteld in de scholastiek, loopt hij aan de andere kant vooruit op latere ontwikkelingen in logica, biologie, geologie, mijnbouwkunde, waarschijnlijkheidsleer, linguïstiek en informatica. Daarnaast schreef hij ook over politiek, recht, ethiek, theologie, geschiedenis en filologie. Zijn bijdragen zijn gespreid over veel publicaties, niet-gepubliceerde manuscripten en vooral tienduizenden brieven. Tot vandaag, driehonderd jaar na zijn dood, bestaat er geen complete editie van Leibniz' geschriften. In Hannover wordt Leibniz herdacht met de naamgeving van de Gottfried Wilhelm Leibniz Universität.