Guanyin

Guanyin
Guanyin
Guanyinbeeld op Putuoshan
Naam (taalvarianten)
Vereenvoudigd 观世音
Traditioneel 觀世音
Pinyin Guānshìyīn
Wade-Giles Kwan Sh Yin
Jyutping (Standaardkantonees) gun1 sai3 jam1
Koreaans 관세음
Gwan-se-eum
Zhuyin ㄍㄨㄢˉ ㄕˋ 一ㄣˉ
Standaardkantonees Kóen Sàj Yám
HK-romanisatie (Standaardkantonees) Koon Sai Yum
Yale (Standaardkantonees) gūn sai yām
Weitouhua gwung1 säi1 yäm1
Dapenghua Kóen Sàj Yám
Hongkong-Hakka gon1 si4 yim4
Taiwan-Hakka Kôn-sṳ-yîm
Peng'im (Chaozhouhua) guang1 si3 im1
Minnanyu Koan-sè-im
Vietnamees Quan Thế Âm
Letterlijke vertaling zien, aarde, geluid
Andere benamingen Guanyin Pusa 觀世音菩薩
Dhamma wiel

Boeddhisme

Concepten
Geschiedenis
Stromingen
Geschriften
Tempels
Devotie
Per land
Termen
Van A tot Z
Dhamma wiel
Guanyintempel van Pak Sha Wan in Hongkong, Pak Sha Wan
Guanyintempel in Hongkong, Hung Hom
Guanyintempel in Vietnam, Ho Chi Minhstad
Goudkleurig beeld van de Guanyin met duizend armen
Een houten beeld van tussen 1100 en 1200 in het Rijksmuseum Amsterdam toont Guanyin als zittende man.[1]

Guanyin, Kwanyin, Guanshiyin of Guanyin Pusa is de Chinese interpretatie van de bodhisattva Avalokiteśvara (de godin van troost en genade). Daarnaast wordt ze in het taoïsme gezien als een onsterfelijke. Het heilige schrift dat aan haar gewijd is, is het Dabeizhou. Guanyin is de godin van mededogen en de zee. Ze behoort samen met Mahasthamaprapta en Amitabha Boeddha tot de drie heiligen uit het westelijke paradijs; zij worden aanbeden om overleden geliefden van de hel te redden en ze toegang tot het westelijke paradijs te geven.

Guanyin wordt in de traditionele Chinese godsdienst, taoïsme en Chinees boeddhisme vooral opgeroepen in gebeden ten tijde van gevaar. Guanyin werd in China oorspronkelijk als een mannelijke godheid afgebeeld en gezien. Er zijn beelden van Guanyin vanaf de vijfde eeuw waarin de bodhisattva duidelijk als een man wordt verbeeld. De beroemde Chinese pelgrim en vertaler Xuanzang schreef in de zevende eeuw overduidelijk over Guanyin als een man. Ook in de Śūraṅgamasoetra van begin achtste eeuw is Guanyin nog steeds een man. In die achtste eeuw begon echter ook het transformatieproces van Guanyin naar een vrouwelijke gedaante. Dat proces was eind tiende eeuw voltooid. Vanaf de elfde eeuw begon het eiland Putuo Shan zich te ontwikkelen als een belangrijke plaats voor de verering van Guanyin. In de veertiende eeuw was Putuo Shan de belangrijkste plek in China voor die verering geworden. Het eiland heeft ook de naam Putuo omdat er in het Chinese boeddhisme de aanname is dat dit het eiland Potalaka moet zijn dat in de Avatamsakasoetra beschreven staat als het eiland en de verblijfplaats van Avalokitesvara.

In Korea en Japan werd het beeld van Guanyin overgenomen en wordt ze ook als godin voorgesteld. In Korea heet de godin Gwan-eum (관음) of Gwanse-eum (관세음), in Japan Kannon (観音).

Guanyin wordt op schilderijen vaak voorgesteld met een kindje in haar armen. Het lijkt daarom op een boeddhistische variant van de katholieke Maria met het kindje Jezus in de armen. Een ander vaak voorkomend schilderij van haar is dat Guanyin een vaas in de handen heeft, deze vaas bevat reddend water en wordt door haar op de aarde gegoten, waardoor mensen uit gevaar worden gered.

Guanyin komt ook voor in de Chinese roman Reis naar het westen, daarin speelt ze de rol van redder van Sun Wukong, een brutale en gemene aap die door Guanyin in een vreedzame aap veranderd wordt.

  1. J. Schreurs, Guanyin, anoniem, 1100 - 1200. Rijksmuseum Amsterdam. Geraadpleegd op 1 februari 2015.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne