Harden (metaalbewerking)

Versteviging door de introductie van dislocaties (zwarte verticale lijnen) die zich vastzetten en weerstand bieden tegen afschuiving (blauwe lijn).

Harden is een proces waarbij de slijtvastheid en daarmee de hardheid van een metaal oflegering verhoogd wordt. Hardheid in metalen hangt samen met de weerstand die een materiaal biedt tegen plastische deformatie door afschuiving, oftewel de sterkte. Hardings-processen en -mechanismen introduceren roosterfouten (onregelmatigheden in het kristalrooster) zoals dislocaties, die de spanning en daarmee hardheid vergroten. Deze roosterfouten fungeren als een soort barrières tegen afschuiving op microscopische schaal en daarmee als weerstand tegen deformatie.[1] De toename van de hardheid van een legering is nuttig in een breed scala aan toepassingen.

  1. M. F. Ashby, Hugh Shercliff, David Cebon (2019). Materials : engineering, science, processing and design, 4de druk, Kidlington, Oxford, United Kingdom. ISBN 978-0-08-102376-1.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne