Herreys

De Herreys of Herrey's was een Zweedse popgroep die uit drie broers bestond, Richard, Louis en Per Herrey (1971-1987, 1995).

In het begin behoorde ook hun zus Marie tot de groep (1971-1977)

Van deze broers wordt gezegd dat ze de eerste moderne Europese boyband waren. Te danken aan de combinatie van zang, dans en het bespelen van instrumenten. Iets wat sindsdien bij boybands een vast kenmerk is geworden.

In 1984 wonnen ze Melodifestivalen en mochten ze hun vaderland vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival in Luxemburg. Het was een jaar met heel sterke deelnemers, maar toch konden ze Zweden een tweede songfestivalzege bezorgen met het aanstekelijke Diggi-loo, Diggi-ley. In 2005 maakte Richard nog zijn opwachting bij Congratulations, de verjaardagsshow van het songfestival. In februari van 2006 bracht hij ook zijn eerste solo-album uit, Jag e Kung.

Tijdens de finale van het Eurovisiesongfestival op 10 mei 2014 waren de Herreys te zien in een filmpje over het museum dat de geschiedenis bevat over het Songfestival. Al zingend in het Zweeds (Diggi-Loo, Diggi-Ley) passeren ze een van de presentatoren in kleding die ze ook droegen in 1984, compleet met gouden schoenen. Richard, Per en Johnny Logan waren zelf ook aanwezig in het publiek van de finale en kwamen zelfs even kort in beeld.

Van Herrey's hadden vooral de critici zeer hoge verwachtingen na de overwinning op het songfestival, velen hoopten op een zogeheten "ABBA-effect" waarbij er bijvoorbeeld non-stop internationale hits zouden komen. Maar die status heeft Herrey's nooit weten te bereiken.

Daar sliepen Per, Richard en Louis echter niet minder om. Ze wilden vooral zichzelf blijven. Ook hun succes was er niet minder om, hun muziek verkocht vooral heel goed in de Scandinavische landen en hadden daar hun grootste hits. Hun muziek is zelfs tot in Azië geraakt. Hoogtepunten zijn o.a. het winnen van maar liefst drie songfestival competities op een rij en hun muzikaal bezoek aan het toenmalige Rusland. Ze waren de eerste Westerse pop/rock groep die daar mochten optreden. In de jaren '80 behoorde ze tot een van de meest succesvolste en best verkopende artiesten in Zweden.

Alhoewel de mannen altijd blij zijn geweest met hun succes hebben ze toch een ietwat nare smaak aan hun eurovisiesongfestival overwinning overgehouden, 'Diggi-Loo, Diggi-Ley' kwam met een slecht imago waar de mannen niet van af konden komen. Om die reden hebben ze zich vanaf 1986 voor vele jaren 'Herrey' genoemd en begonnen ze in de eerste instantie hun focus te leggen op stevige rock. Een make-over met een nieuw imago dat totaal afweek van hun eerdere werk.

Na 1987 zijn de mannen altijd wel blijven optreden met o.a. covers, eigen repertoire voor nostalgie of hier en daar een nieuw nummer, maar wel op zijn tijd in mindere mate. Hun laatste jaar waarin ze actief de focus hebben gehad op het schrijven, opnemen en uitbrengen van nieuw materiaal met een nieuw studioalbum was in 1995. Dat was een eenmalige comeback na acht jaar stilte.