Honingboom

Honingboom
honingbomen in China
Taxonomische indeling
Rijk: Plantae (Planten) Stam: Embryophyta (Landplanten) Klasse: Spermatopsida (Zaadplanten) Clade: Bedektzadigen Clade: 'nieuwe' Tweezaadlobbigen Clade: Fabiden Orde: Fabales Familie: Leguminosae (Vlinderbloemfamilie) Onderfamilie: Papilionoideae Geslacht: Styphnolobium
Soort
Styphnolobium japonicum (L.) Schott (1831)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Honingboom op Wikispecies
Portaal    Biologie

De honingboom (Styphnolobium japonicum, synoniem: Sophora japonica) is een boom uit de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae). In Nederland wordt de boom gebruikt in brede straten en parken; hij lijkt wel iets op de robinia (Robinia pseudoacacia).

De soort komt van nature voor in China en Korea. In Japan is de soort veel aangeplant bij tempels en op begraafplaatsen. In 1747 werden de eerste zaden door een Franse jezuïet naar le Jardin des Plantes in Parijs gestuurd.

De honingboom kan 15–20 m hoog worden. De boom heeft een brede, ronde, open kroon en een grijsgroene schors, waarin door de diktegroei op latere leeftijd scheuren ontstaan. De twijgen zijn donkergroen, evenals de enkele jaren oude takken. Het onevengeveerde blad is tot 25 cm lang en bestaat uit zeven tot zeventien eironde tot elliptische, geelgroene blaadjes. De boom bloeit in augustus en september met bleekgele tot roomwitte bloemen in pluimen die tot 30 cm lang kunnen worden. De boom komt vaak pas op ongeveer twintigjarige leeftijd tot bloei, maar op warme standplaats kan dat op tienjarige leeftijd al het geval zijn. De bloemen bevatten veel nectar en worden dan ook druk bezocht door honingbijen. De vrucht is een 5–8 cm lange, tussen de zaden ingesnoerde peul. Vanwege de vorm van de peulen wordt de honingboom ook wel snoerboom genoemd.