Irredentisme

Irredentisme, afgeleid van de woorden Italia irredenta ("het (nog) niet teruggewonnen (deel van) Italië"), is in zijn oorspronkelijke zin een Heel-Italiaans staatkundig streven, waarvan de aanhangers zich in een grote beweging verenigd hadden, die na het Risorgimento en de eenwording van Italië in 1861 alle gebieden waar een Italiaanstalige bevolkingsgroep leeft bij Italië wilde inlijven. Triëst wordt gezien als centrum van het irredentisme.

Vooral Zuid-Tirol en Dalmatië met Istrië werden doelwit van het irredentisme. Deze gebieden maakten ten tijde van de Italiaanse eenwording nog deel uit van Oostenrijk-Hongarije. Pas in 1915, met het sluiten van het Pact van Londen en het Verdrag van Rapallo in 1920, kwamen deze gebieden aan Italië toe, waarmee het irredentisme belangrijke doelstellingen verwezenlijkt zag.