Jean II Le Meingre, ook Boucicaut genoemd, (Tours, 1366[1][2] – Yorkshire, 1421[3]) was maarschalk van Frankrijk van 1391 tot 1421. Op zijn twaalfde maakte hij als page zijn eerste veldslag mee, op zijn zestiende werd hij geridderd en op zijn achttiende ging hij op kruisvaart. Hij was een befaamd toernooistrijder en een gedreven militair die op zijn vijfentwintigste werd benoemd tot maarschalk van Frankrijk en op zijn vijfendertigste tot gouverneur van Genua. Zijn militaire carrière eindigde toen hij door de Engelsen gevangengenomen werd in de slag bij Azincourt. De bijnaam Boucicaut erfde hij van zijn vader Jean I Le Meingre, die eveneens maarschalk van Frankrijk was.[4] Hij trouwde boven zijn stand en werd geprezen door koningen, keizers en pausen maar ook door de bekendste vrouwelijke schrijver van de middeleeuwen, Christine de Pizan.[5]
↑De geboortedatum van Jean II Le Meingre is niet exact gekend, er worden data opgegeven tussen 1364 en 1368. Voortgaande op het gegeven dat hij volgens 'Le livre des fais' twee jaar was op het ogenblik dat zijn vader stierf in 1368 en dat hij net 25 jaar was geworden toen hij in 1391 tot maarschalk van Frankrijk werd benoemd, neemt men tegenwoordig 1366 aan als geboortejaar. Zie Denis Lalande, 1988, p. 5, voetnota 13.
↑Andere Wikipedia's geven een exacte geboortedatum maar zonder enige referentie.
↑Ook van de exacte overlijdensdatum blijkt niet gekend te zijn en nergens vernoemd te worden in de wetenschappelijke literatuur.
↑Volgens de auteur van ‘Le songe du vergier’ uit 1377 betekent een ‘boucicaut’ een man zonder scrupules, weinig geïnteresseerd in roem zonder geldgewin, die nooit zijn eigen belangen uit het oog verliest. Denis Lalande, 1988, p. 5.
↑Oeuvres Poétiques de Christine de Pizan, ed. Maurice Roi, 2 vols., Paris 1886-1896, pp. I. 302-03, 220.