Jean Mabillon

Jean Mabillon (Saint Pierremont, 23 november 1632 – Parijs, 27 december 1707^[1]) was een benedictijner monnik,^[2] geleerde en historicus in de abdij van Saint-Germain-des-Prés (Parijs) en grondlegger van de oorkondeleer en paleografie.^[3]

Mabillon was een belangrijk lid van de hervormingsbeweging die uitging van de congregatie van Saint-Maur. Zijn hoofdwerk De re diplomatica uit 1681 legde de grondbeginselen van de oorkondeleer vast als reactie op de bewering van de bollandist Daniël van Papenbroeck dat de Merovingische oorkonden en heiligenlevens vervalsingen waren.

1. ↑ Toke, L. Jean Mabillon. in: The Catholic Encylcopedia. New York, Robert Aplleton Company, 1910, IX, in: <https://www.newadvent.org/cathen/09479b.htm>, geraadpleegd op 21-11-2008.
2. ↑ N.N. Jean Mabillon. in: Encyclopædia Britannica, in <http://www.britannica.com/EBchecked/topic/353540/Jean-Mabillon>, geraadpleegd op 21-11-2008. Gearchiveerd op 11 oktober 2008.
3. ↑ Boone M. Historici en hun métier. Een inleiding tot de historische kritiek. Gent, Uitgeverij Academia Press, 2007, ISBN 978-90-382-1119-0, p. 56-57