Johan Huizinga | ||
---|---|---|
Persoonlijke gegevens | ||
Volledige naam | Johan Huizinga | |
Geboortedatum | 7 december 1872 | |
Geboorteplaats | Groningen | |
Overlijdensdatum | 1 februari 1945 | |
Overlijdensplaats | De Steeg | |
Begraafplaats | Oegstgeest | |
Locatie begraafplaats | Begraafplaats op Find a Grave | |
Nationaliteit | Nederlands | |
Academische achtergrond | ||
Alma mater | Rijksuniversiteit Groningen Universiteit Leiden | |
Proefschrift | De Vidûsaka in het Indisch tooneel (1897) | |
Promotor | Jacob Speyer | |
Wetenschappelijk werk | ||
Vakgebied | Geschiedenis | |
Universiteit | Universiteit Leiden Rijksuniversiteit Groningen | |
Soort hoogleraar | Gewoon hoogleraar | |
Bekend van | Herfsttij der Middeleeuwen, Homo ludens | |
Bekende werken | Herfsttij der Middeleeuwen (1919) Homo ludens (1938) | |
Functies | ||
1932–1933 | Rector magnificus van de Universiteit Leiden | |
Website | ||
Dbnl-profiel |
Johan Huizinga (Groningen, 7 december 1872 – De Steeg, 1 februari 1945) was een Nederlands historicus. Hij is de grondlegger van de Nederlandstalige cultuurgeschiedenis en mentaliteitsgeschiedenis. Verder was hij cultuurfilosoof en antropoloog. Zijn belangrijkste werken zijn Herfsttij der Middeleeuwen (1919), Erasmus (1924), In de schaduwen van morgen (1935) en Homo ludens (1938). Uit zijn werk blijkt zijn voorliefde voor sprookjes en zijn bewondering voor de middeleeuwse ridderlijke ethiek.