Johann Joseph Couven (Aken, 10 november 1701 - 12 september 1763) was een Duits architect uit de barok. Hij werkte voornamelijk in de driehoek Aken-Luik-Maastricht. In deze regio was hij de eerste architect die kon wijzen op een zekere theoretische achtergrond, zoals dat volgens de idealen van de Italiaanse renaissance vereist was. Hij werkte ook als landmeter en ontwikkelde geodetische landmeetkundige apparatuur. Couven wordt gezien als de belangrijkste bouwmeester van de 18e-eeuwse barokarchitectuur in het prinsbisdom Luik en één der grootste barokarchitecten van Duitsland, op één lijn met zijn tijdgenoten Johann Maximilian von Welsch, Balthasar Neumann en Johann Conrad Schlaun.