Johannes van Vloten

Johannes van Vloten
Johannes van Vloten, voor 1883
Persoonlijke gegevens
Volledige naam	Johannes van Vloten
Geboortedatum	18 januari 1818
Geboorteplaats	Kampen
Overlijdensdatum	21 september 1883
Overlijdensplaats	Haarlem
Wetenschappelijk werk
Vakgebied	taal- en letterkunde, kunst- en literatuur)geschiedenis, theologie en filosofie
Bekend van	herontdekker van Spinoza's werk, grondlegger van het moderne humanisme
Dbnl-profiel

Johannes van Vloten (Kampen, 18 januari 1818 – Haarlem, 21 september 1883) was een Nederlands onderzoeker, die zich onder andere bezighield met taal- en letterkunde, (kunst- en literatuur)geschiedenis, theologie en filosofie. Hij staat bekend als herontdekker van Spinoza's werk en vrijdenker in diens traditie, met een grote betrokkenheid bij allerlei maatschappelijke kwesties. Van Vloten was een van de grondleggers van het moderne humanisme.

"Mijn kerk is de maatschappij, en mijne godsdienst vindt hare uitoefening in het leven zelf; geen mijner godsdienstige behoeften die daar niet bevredigd worden kan; op ieder uur en plaats, bij iederen arbeid en ieder genot dat het mij biedt"

(Joh. van Vloten - Over de Leer der Hervormde Kerk en Hare Toekomst, Schiedam 1849, p. 94)

Van Vloten stak zijn maatschappelijke betrokkenheid en zijn gevoel voor rechtvaardigheid niet onder stoelen of banken. Dat bracht hem nogal eens in conflictsituaties. Knuvelder (1973, p. 506) spreekt van “luidruchtig verzet tegen alle schijn en huichelarij, ook op theologisch gebied”.

Van Vloten werd in 1818 te Kampen geboren als zoon van de leraar der hervormde gemeente Willem van Vloten en van Marta Johanna Sprée. Hij was gehuwd met Elisabeth van Gennep (1824 - 1906) en kreeg vier zonen en drie dochters: Martha, Kitty en Betsy. Alle drie de dochters zouden later met bekende Nederlandse kunstenaars uit de kring van de “Tachtigers” trouwen.