John Calhoun

John Calhoun
John Caldwell Calhoun
Geboren	28 maart 1782 Abbeville, South Carolina
Overleden	31 maart 1850 Washington D.C.
Land	Verenigde Staten
Politieke partij	Democratische Partij
Partner	Floride Calhoun
Religie	Calvinist
Handtekening
16e minister van Buitenlandse Zaken
Aangetreden	1 april 1844
Einde termijn	10 maart 1845
Voorganger	Abel Upshur
Opvolger	James Buchanan
7e vicepresident van de Verenigde Staten
Aangetreden	4 maart 1825
Einde termijn	28 december 1832
Voorganger	Daniel Tompkins
Opvolger	Martin van Buren
Senator namens South Carolina
Aangetreden	29 december 1832 26 november 1845
Einde termijn	4 maart 1843 31 maart 1850
Voorganger	Robert Hayne Daniel Huger
Opvolger	Daniel Huger Franklin Elmore
16e minister van Oorlog
Aangetreden	8 december 1817
Einde termijn	4 maart 1825
Voorganger	William Crawford
Opvolger	James Barbour
Afgevaardigde namens het 4e district van South Carolina
Aangetreden	4 maart 1811
Einde termijn	3 november 1817
Voorganger	Josep Calhoun
Opvolger	Eldred Simkins
Portaal    Politiek

John Caldwell Calhoun (Abbeville (South Carolina), 18 maart 1782 - Washington D.C., 31 maart 1850) was een vooraanstaande Amerikaanse politicus uit de Zuidelijke Verenigde Staten. Van 1817-1825 was hij minister van Defensie (Oorlog) onder James Monroe. Hij was van 1825-1829 vicepresident onder president John Quincy Adams en aansluitend van 1829-1832 vicepresident onder Andrew Jackson. Ook was hij gedurende korte tijd minister van Buitenlandse Zaken (1844-1845) onder president John Tyler.

In de eerste helft van de 19de eeuw was hij een spilfiguur in de politiek en werd het bekendst als voorstander van de slavernij.