John Frusciante | ||||
---|---|---|---|---|
John Frusciante tijdens een optreden met de Red Hot Chili Peppers in augustus 2006.
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | John Anthony Frusciante | |||
Bijnaam | Freaky Frusciante | |||
Geboren | New York, 5 maart 1970 | |||
Geboorteplaats | Astoria | |||
Land | Verenigde Staten | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1988-heden | |||
Genre(s) | Alternatieve rock, experimentele rock, avant-garde, lo-fi, elektronica | |||
Beroep | Muzikant, songwriter, producer | |||
Instrument(en) | Gitaar, synthesizer, drummachine | |||
Zangstem | Tenor | |||
Label(s) | Warner Bros., Record Collection, Birdman, American Recordings | |||
Act(s) | Red Hot Chili Peppers, Ataxia, The Mars Volta, Swahili Blonde, Warpaint, Omar Rodríguez-López Quartet | |||
Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
Bekende instrumenten | ||||
Fender Stratocaster Fender Telecaster Gretsch White Falcon Fender Jaguar Gibson Les Paul | ||||
|
John Anthony Frusciante (New York, 5 maart 1970) is een Amerikaans gitarist, zanger, songwriter en muziekproducer. Hij is vooral bekend als bandlid van de Red Hot Chili Peppers, waarmee hij zeven studioalbums uitbracht. Als soloartiest bracht hij tien albums uit onder zijn eigen naam. Zijn solowerk beslaat een verscheidenheid aan genres, variërend van experimentele rock en ambient tot new wave en elektronica. Vanwege zijn aparte gedrag wordt hij soms ook wel 'Freaky Frusciante' genoemd.
Frusciante kwam in 1988 op achttienjarige leeftijd bij de Red Hot Chili Peppers. Met hem erbij bracht de band in 1989 Mother's Milk uit en verscheen in 1991 Blood Sugar Sex Magik, het album waarmee de Chili Peppers wereldwijd doorbraken. Frusciante voelde zich echter dusdanig overspoeld door de roem, dat hij in 1992 uit de band stapte. Hij werd een kluizenaar, raakte verslaafd aan cocaïne, alcohol en heroïne en belandde in een depressieve periode waarin hij twee lofi-albums uitbracht; Niandra LaDes and Usually Just a T-Shirt (1994) en Smile from the Streets You Hold (1997).
In 1998 wist Frusciante succesvol af te kicken en sloot hij zich weer aan bij de Peppers, die in de tijd van zijn afwezigheid muzikaal gezien een dip hadden beleefd. Hij werkte mee aan de successen Californication (1999), By the Way (2002) en Stadium Arcadium (2006). Zijn soloalbum To Record Only Water for Ten Days kwam uit in 2001. In 2004 bracht Frusciante in een creatieve opwelling zes albums uit, met op ieder album verschillende muziekstijlen en opnametechnieken. In 2009 verliet Frusciante opnieuw de Red Hot Chili Peppers en kwam zijn album The Empyrean uit.
Erkenning voor zijn gitaarspel kreeg Frusciante in 2003 met een achttiende plaats op de lijst van The 100 Greatest Guitarists of All Time van muziektijdschrift Rolling Stone[1] en in 2010 met zijn verkiezing tot beste gitarist van de afgelopen dertig jaar in een poll van de BBC.[2]