Kaikaifilu Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Laat-Krijt (Maastrichtien) | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||
Kaikaifilu Otero et al., 2016 | |||||||||||||||
Typesoort | |||||||||||||||
Kaikaifilu hervei | |||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||
Kaikaifilu hervei | |||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||
|
Kaikaifilu is een geslacht van uitgestorven zeereptielen behorend tot de Mosasauridae, dat tijdens het Laat-Krijt (Maastrichtien) leefde in wat nu Noord-Antarctica is. De enige benoemde soort Kaikaifilu hervei werd in 2016 beschreven op basis van een incompleet exemplaar dat werd ontdekt in de López de Bertodanoformatie, in Seymour Island, Antarctisch Schiereiland. Het taxon is vernoemd naar Coi Coi-Vilu, een reptielachtige oceaangodheid uit de kosmologie van de Mapuche. Vroege studies van het holotype classificeerden het als lid van de Tylosaurinae. Uit later onderzoek blijkt echter dat verschillende kenmerken aantonen dat deze indeling twijfelachtig is.
De schedellengte van het holotype-exemplaar wordt geschat op 1,1 tot 1,2 meter. De maximale lengte zou ongeveer tien meter zijn, waardoor Kaikaifilu de grootste mosasauriër is die op het zuidelijk halfrond is ontdekt, evenals een van de grootste tylosauriërs die tot nu toe bekend zijn, als de toeschrijving aan deze groep geldig blijft. Een van de onderscheidende kenmerken van dit taxon is het goed afgetekende heterodonte gebit, een eigenschap die niet wordt gevonden bij andere tylosaurinen.
De fossielen hebben aangetoond dat het dier in koude wateren leefde, waar de temperatuur tot onder het vriespunt kan zijn gedaald. De López de Bertodanoformatie, waaruit Kaikaifilu bekend is, toont de aanwezigheid van andere gewervelde waterdieren, waaronder vissen, plesiosauriërs en ook andere mosasauriërs. Kaikaifilu dateert uit het Krijt-Paleogeen en is een van de laatst bekende mosasauriërs.