Cambrai et le Cambrésis le Cambrésis | |||||
---|---|---|---|---|---|
Land binnen het Heilige Roomse Rijk (tot 1678) Leen van Neder-Lotharingen (977-1190) Onderdeel van Frankrijk (1678-1789) | |||||
| |||||
| |||||
Kaart | |||||
Sticht Kamerijk omstreeks 1350 | |||||
Algemene gegevens | |||||
Hoofdstad | Kamerijk | ||||
Talen | Oudnederlands, Oudfrans, Frans | ||||
Religie(s) | Rooms-katholicisme | ||||
Regering | |||||
Regeringsvorm | Sticht, later stadsgemeente | ||||
Dynastie | Bisschoppen van Kamerijk (de jure tot 1789) Huis Habsburg (de facto 1482–1678) Huis Bourbon (de facto 1678–1789) | ||||
Staatshoofd | Bisschop |
Kamerijk en het Kamerijkse[1] (Frans: Cambrai et le Cambrésis[1]) is een voormalige gouw, later graafschap en uiteindelijk prinsbisdom in het Heilige Roomse Rijk, dat in 1679 door het Koninkrijk Frankrijk werd geannexeerd. Het vormde aanvankelijk een zelfstandig gebiedsdeel in de uiterste zuidwesthoek van het hertogdom Neder-Lotharingen. Dit was bij de bron van de Schelde, die eeuwenlang de grens vormde tussen Frankrijk en het Heilige Roomse Rijk. Kamerijk is een van de oudste stadsgemeenten van wat nu Frankrijk is.
Het werd in 1007 een zogenaamd sticht, oftewel een gebied waarin een bisschop wereldlijke macht had, rond de stad Kamerijk, het huidige Cambrai; daarom werd het vanaf toen ook wel het sticht Kamerijk genoemd. Omdat de stad Kamerijk zelf uiteindelijk een vrije rijksstad werd en niet meer (geheel) onder het gezag van de prins-bisschop viel, werd er in toenemende mate onderscheid gemaakt tussen de autonome stad Kamerijk zelf en het prins-bisschoppelijke gebied eromheen, 'het Kamerijkse' (Frans: le Cambrésis).