Ruimtetelescoop Kepler | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
NSSDC ID | 2009-011A | |||
Organisatie | NASA | |||
Lancering | 7 maart 2009 | |||
Lanceerplaats | Cape Canaveral SLC-17B | |||
Gelanceerd met | Delta II 7920-10L | |||
Missielengte | tot 30 oktober 2018 | |||
Terugkeer | n.v.t. | |||
Massa | 478 kg | |||
Type omloopbaan | heliocentrische baan | |||
Type telescoop | Schmidt-camera | |||
Golflengte waarnemingen | 400–865 nm | |||
Telescoop diameter | 0,95 m | |||
Omvang oppervlak | 0,708 m2 | |||
Website | ||||
|
Het Kepler Space Observatory is een satelliet annex ruimtetelescoop die ontwikkeld is door NASA om planeten bij andere sterren op te sporen die net als de Aarde bewoonbaar kunnen zijn. Het onbemande ruimtevaartuig is vernoemd naar de astronoom Johannes Kepler.
Voor de Keplermissie waren enkele honderden exoplaneten bekend. De meeste daarvan hadden met bij benadering dezelfde afmetingen als de gasreuzen in het zonnestelsel. Het doel van Kepler was ook kleinere planeten te vinden. Kepler mat de lichtkromme van rond 500.000 sterren in een veld van 105 deg2 in de sterrenbeelden Zwaan, Lier en Draak en heeft zo ruim 2600[1] tot dan toe onbekende exoplaneten gevonden. De uitdaging is nu om exoplaneten te vinden die bewoonbaar zouden kunnen zijn zoals de Aarde. Dat houdt in dat ze een factor 30 tot 600 minder massa dan Jupiter moeten hebben en in de bewoonbare zone rond een ster moeten liggen. De bewoonbare zone is een zone op een zodanige afstand van de moederster, dat er vloeibaar water op de planeet mogelijk is.