Back بروكسل هالي فيلفوردي Arabic Брюксел-Хале-Вилворде Bulgarian Brussel·les-Halle-Vilvoorde Catalan Wahlkreis Brüssel-Halle-Vilvoorde German Brussels-Halle-Vilvoorde English Bruselas-Halle-Vilvoorde Spanish Brusela-Halle-Vilvoorde Basque Bryssel-Halle-Vilvoorde Finnish Bruxelles-Hal-Vilvorde French Բրյուսել-Հալլե-Վիլվոորդե Armenian
Kiesarrondissement in België .svg){kind=small}
| |||
|---|---|---|---|
| |||
| Situering | |||
| Gewest | België
| ||
| Algemeen | |||
| Oppervlakte | 1.104,31 km² | ||
| Inwoners (1/01/2010) |
1.683.082 (1524 inw./km²) | ||
| Gemeenten | 54 | ||
| Deelgemeenten | 123 | ||
| |||
Brussel-Halle-Vilvoorde (BHV) was een kieskring in België van 1963 tot 2012. Hij strekte zich uit over de bestuurlijke arrondissementen Brussel-Hoofdstad (samenvallend met het Brussels Hoofdstedelijk Gewest) en Halle-Vilvoorde (35 gemeentes van het Vlaams Gewest).[1] Sinds de opheffing in 2012 vormt het Brusselse deel een eigen kieskring en hoort het Vlaamse deel bij de kieskring Vlaams-Brabant.
De splitsing van de kieskring was een communautaire kwestie die al meteen ontstond bij de oprichting ervan in 1963 ten gevolge van het vastleggen van de taalgrens. Toen in 2002 de kieskringen voor de federale parlementsverkiezingen bij wet gewijzigd werden van arrondissementele naar provinciale kieskringen kreeg het probleem na een arrest van het Arbitragehof ook een dwingend juridisch karakter dat de Belgische politiek zou beheersen tot 2012, toen er over de splitsing uiteindelijk een politiek akkoord werd bereikt. De splitsing was oorspronkelijk een Vlaamse eis ingegeven door de vrees dat de kieskring BHV zou bijdragen tot de verdere verfransing van de Vlaamse rand rond Brussel en het volgens hen voor de Vlaamse partijen nadelige effect op de zetelverdeling binnen deze kieskring. Na het invoeren van de provinciale kieskringen beriepen de Vlaamse partijen zich ook op het ongrondwettelijk karakter van de kieskring zodat een aanpassing niet langer uit kon blijven.
De kwestie sleepte zo lang aan doordat men niet tot een compromisoplossing kon komen tussen Nederlandstaligen en Franstaligen. Belangrijkste struikelblok hierbij was de door Franstalige politieke partijen vooropgestelde eis om de Franstaligen in de Vlaamse randgemeenten (faciliteitengemeenten en andere) alsnog de mogelijkheid te bieden om op Brusselse Franstalige kandidaten te kunnen blijven stemmen. In de uiteindelijke oplossing zou aan deze eis gedeeltelijk tegemoetgekomen worden.
Voor de identieke kieskring voor 1963, zie arrondissement Brussel Voor het gerechtelijk arrondissement, zie gerechtelijk arrondissement Brussel