Back Le Figaro ALS Le Figaro AN لو فيغارو Arabic لو فيجارو ARZ Le Figaro AST Le Figaro Azerbaijani Le Figaro Byelorussian Фигаро Bulgarian Le Figaro Breton Le Figaro Catalan
| Le Figaro | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| ||||
Uitgave van Le Figaro van 4 augustus 1914, de dag na de oorlogsverklaring van Duitsland aan Frankrijk
| ||||
| Type | Landelijk dagblad | |||
| Formaat | Berliner | |||
| Eerste editie | 15 januari 1826 | |||
| Oplage | 354.853 (2022)[1] | |||
| Land(en) | Frankrijk Verder overal in de wereld | |||
| Talen | Frans | |||
| Officiële website | ||||
| ||||
Le Figaro is de meest gelezen Franse krant en het oudste dagblad dat in Frankrijk nog op nationaal niveau wordt uitgegeven.[2] In 2022 was de oplage ruim 350.000 exemplaren.[1] De krant werd op 15 januari 1826 opgericht als weekblad, tijdens de regeerperiode van koning Karel X. Het plaatst zich thans rechts van het politieke midden.
De titel is afgeleid van de barbier Figaro, het hoofdpersonage van enkele beroemde toneelstukken van Beaumarchais (1732-1799), zoals Le barbier de Séville (1715) en Le Mariage de Figaro (1778). Een citaat uit dit laatste stuk is als motto van de krant aangenomen: "Sans la liberté de blâmer, il n'est point d'éloge flatteur" (Zonder de vrijheid om de schuld te geven, is er geen vleiende lof).
Le Figaro werd in 1975 overgenomen door Socpresse, sinds 2004 een dochtermaatschappij van de Groupe Dassault. De hoofdzetel is aan de boulevard Haussmann in het 9e arrondissement van Parijs.
- ↑ a b (fr) "CLASSEMENT DIFFUSION PRESSE QUOTIDIENNE NATIONALE 2021-2022", ACPM. Gearchiveerd op 4 juni 2023.
- ↑ (fr) "Presse : et les journaux les plus lus en 2020 sont...", Europe 1, 22 januari 2021. Gearchiveerd op 24 januari 2023.