De Leanderklasse was een serie van 26 fregatten die in de jaren zestig en zeventig voor de Britse Royal Navy gebouwd zijn.
De fregatten (Improved Type 12) waren een verdere ontwikkeling van de Rothesay- (Modernised Type 12) en Whitbyklasse (Type 12) fregatten.
Lag de nadruk bij de voorgaande 2 klassen vooral op onderzeebootbestrijding, de Leander was meer bedoeld als een General Purpose fregat dat ook gebruikt zou moeten worden voor verkenningen en een beperkte luchtverdedigingscapaciteit kreeg door plaatsing van Sea Cat luchtdoelraketten.
Het eerste schip, HMS Leander, was oorspronkelijk zelfs als 13e schip van de Rothesay klasse op stapel gezet, maar werd tijdens de bouw doorgezaagd en verlengd.