Liujiangmens

De Liujiangmens (Chinees: 柳江人) behoort tot de vroegste moderne mensen (Homo sapiens) die in Oost-Azië zijn gevonden. De overblijfselen werden ontdekt in de Tongtianyan-grot (通天岩) in Liujiang, Guangxi, China.

De resten werden opgegraven in 1958 en bestaan uit een goed bewaard gebleven schedel van een volwassene, een rechterheupbeen, een compleet heiligbeen, meerdere wervels en twee fragmenten van het dijbeen. Er wordt aangenomen dat alle overblijfselen toebehoorden aan één individu. Er is een discrepantie in de datering van het exemplaar, vanwege de onbekende stratigrafische context waarin de resten werden gevonden.

De overblijfselen werden oorspronkelijk gedateerd in het Laat-Pleistoceen, minstens 68.000 jaar geleden. Door de verschillende dateringstechnieken die door verschillende onderzoekers zijn uitgevoerd was er echter een hoge variabiliteit in dateringen. Het vertoonde echter craniometrische en morfologische overeenkomsten met hedendaagse Oost-Aziatische en Zuidoost-Aziatische volkeren, wat bij een dergelijke oude datering nogal verrassend zou zijn, en suggereerde dat deze kenmerken dus vrij oud zijn en teruggaan tot de vroege mens. Ook zou het de in China gangbare theorie van de onafhankelijke oorsprong van Oost-/Zuidoost-Aziaten binnen Oost-Azië ondersteunen, het zogenaamde multiregionaal model.

Een datum vóór 50.000 jaar geleden zou verrassend zijn, omdat het dan lijkt te dateren vóór het scenario van de recente verspreiding door kustmigratie volgens de enkele-oorspronghypothese. De overblijfselen werden ook beschouwd in de context van een mogelijke vroege verspreiding die Afrika 100.000 jaar geleden verliet, maar die uitgestorven zou zijn vóór de komst van de "recente verspreidingsgolf".

Een onderzoek uit 2024 leverde echter nieuwe schattingen op voor de leeftijd van deze overblijfselen, waarbij ze werden gedateerd als ongeveer 33.000 tot 23.000 jaar oud, wat in lijn is met de leeftijd van andere moderne menselijke fossielen in Azië.