Louis Braille

Louis Braille (Coupvray bij Parijs, 4 januari 1809 – Parijs, 6 januari 1852) was de ontwerper van het brailleschrift, een lees- en schrijfsysteem voor blinden. Zelf was hij op driejarige leeftijd blind geworden toen hij zichzelf per ongeluk met een priem in een oog stak. De hierdoor ontstane infectie veroorzaakte ook blindheid in zijn andere oog.^[1]

In 1819 ging Braille naar het Nationaal Instituut voor Blinde Kinderen in Parijs, waar hij al spoedig vernam dat er in datzelfde jaar een speciaal 'nachtschrift' was ontwikkeld door een artillerieofficier in het Franse leger, Charles Barbier. Dit schrift was een methode om 's nachts boodschappen over te brengen aan het front. Daarbij werd een raster van 12 punten gebruikt, waarop in reliëf codes werden aangebracht die in het donker voelbaar waren. Zeer waarschijnlijk heeft dit Louis Braille op het idee gebracht twee jaar later iets dergelijks voor blinden te ontwikkelen.^[2]

Toen Braille vijftien jaar oud was, kwam hij met een eerste opzet voor een blindenschrift en in 1829, op zijn twintigste, had hij het volledig ontwikkeld tot een bruikbare methode. Hij had het twaalfpuntssysteem vervangen door een minder ingewikkeld zespuntssysteem en er een bepaalde logica in aangebracht waardoor behalve letters en hoofdletters ook leestekens, cijfers, tweeklanken en andere aanduidingen gebruikt konden worden. In 1873 werd het eerste boek in braille gedrukt: 'De geschiedenis van Frankrijk' in drie dikke banden.

Louis Braille overleed in 1852, 43 jaar oud, aan tuberculose. Hij werd begraven in Coupvray, maar in 1952 werden zijn stoffelijke resten overgebracht naar het Panthéon in Parijs, waar alle grote Franse helden liggen begraven.

1. ↑ Volgens Brailles Amerikaanse biograaf J. Alvin Kugelmass ging het om zijn linkeroog, andere bronnen, zoals de Encyclopædia Britannica, houden het op zijn rechteroog. Gearchiveerd op 28 april 2015.
2. ↑ Braille Basics brailleauthority.org, bezocht 3-9-2015