Lucius Fabius Iustus

Lucius Fabius Iustus was een Romeinse senator in de 1e en 2e eeuw na Christus, consul suffectus in 102 n.Chr.,[1] legatus Augusti pro praetore van - opeenvolgend - de belangrijke keizerlijke provinciae Moesia Inferior[2] en Syria[3] tussen 105 en 112 n.Chr. onder Traianus. Hij was daarnaast bevriend met de Romeinse senatoren en schrijver Plinius de Jongere en Publius Cornelius Tacitus.

  1. CIL VI 2191, 10244 (Rome), XIV 4537.
  2. AE 1981, 746, ChLA III 219.
  3. AE 1940, 210, A. Bounni, Une nouvelle borne milliaire de Trajan dans la Palmyrène, in Les Annales archéologiques de Syrie 10 (1960), p. 161: ll. 8-10 iussu Fabi(i) Iusti leg(ati) Au[g(usti)] / pro pr(aetore) miliaria subr[e] / cta a Palmyrenis / XXIII.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne