Mamenchisaurus Status: Uitgestorven, als fossiel bekend | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||||||
Mamenchisaurus Young, 1954 | |||||||||||||||||||
Typesoort | |||||||||||||||||||
Mamenchisaurus constructus Young, 1954 | |||||||||||||||||||
Soorten | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||||||
Mamenchisaurus op ![]() | |||||||||||||||||||
|
Mamenchisaurus[1][2][3] is een geslacht van uitgestorven plantenetende sauropode dinosauriërs, behorende tot de Eusauropoda, dat tijdens het Laat-Jura leefde in het gebied van het huidige China.
De eerste vondsten van Mamenchisaurus werden gedaan in de jaren dertig van de twintigste eeuw, in de provincie Sichuan. Het geslacht kreeg in 1954 zijn naam, die zoiets als 'paardenpoortbeeksauriër' betekent, toen de typesoort Mamenchisaurus constructus benoemd werd. Daarna zouden er nog eens tien soorten in het geslacht benoemd worden. De wetenschappers zijn er niet over eens of al die soorten ook echt zijn en of ze wel samen in één geslacht thuishoren.
De verschillende soorten variëren in grootte. De kleinste zijn gemiddeld voor een sauropode met een lengte van ongeveer vijftien meter. Mamenchisaurus sinocanadorum echter kon kennelijk vijfendertig meter lang worden en vijfenzeventig ton zwaar. Het is daarmee de grootste sauropode waarvan een vrijwel compleet skelet bekend is. Ondanks de vaak grote omvang kenmerken de soorten zich door een nogal lichte bouw. Alle bekende soorten van Mamenchisaurus hebben een zeer lange nek. Van één exemplaar van M. sinocanadorum is de neklengte op zeventien meter geschat wat een record is voor het hele dierenrijk. Het is niet helemaal duidelijk waarvoor de lange nekken dienden. Sommige geleerden denken dat de korte kop hoog geheven werd om in de boomtoppen te eten, andere dat het dier er zonder een stap te zetten een groot stuk grond mee kon begrazen. De halswervels laten zien dat de basis van de nek zowel goed naar boven als zijwaarts kon buigen. Terwijl de nek lang was, waren romp en staart relatief kort.
Mamenchisaurus had talrijke verwanten in de Mamenchisauridae. Het kan zijn dat sommige soorten van Mamenchisaurus eigenlijk nauwer daaraan verwant waren dan aan de typesoort M. constructus. Ook is het onzeker welke andere groepen binnen de Sauropoda verwant zijn aan de Mamenchisauridae. Modern onderzoek wijst erop dat Mamenchisaurus tot een tak behoort die een vrij vroege afsplitsing in de stamboom van de sauropoden vertegenwoordigt maar die op latere takken lijkt door overeenkomstige aanpassingen aan een grote lichaamsomvang.