De “Manyōshū” (万葉集, Manyōshū, te vertalen als “Verzameling van tienduizend bladeren”) is de oudste collectie van Japanse gedichten in de Japanse geschiedenis. De bloemlezing is gecompileerd rond het jaar 759 tijdens de Naraperiode. Het is de enige Japanse bloemlezing van poëtische vruchten van het hele volk, omdat de kloof die later de aristocratie van het gewone volk scheidde, nog niet zo groot was.
De titel kan echter ook geïnterpreteerd worden als “Verzameling van tienduizend tijdperken”.