Max Scheler
|
|
Persoonsgegevens
|
Naam
|
Max Ferdinand Scheler
|
Geboren
|
München, 22 augustus 1874
|
Overleden
|
Frankfurt am Main, 19 mei 1928
|
Land
|
Duitsland
|
Oriënterende gegevens
|
Stroming
|
Fenomenologie
|
Belangrijkste ideeën
|
emotioneel apriorisme
|
Beïnvloed door
|
Augustinus van Hippo, Blaise Pascal, Friedrich Nietzsche, Henri Bergson, Wilhelm Dilthey, Rudolf Eucken, Edmund Husserl
|
Beïnvloedde
|
Martin Heidegger, José Ortega y Gasset, Edith Stein, Helmuth Plessner
|
Levensbeschouwing
|
Katholiek
|
|
Max Ferdinand Scheler (München, 22 augustus 1874 – Frankfurt am Main, 19 mei 1928) was een Duits-joodse filosoof bekend voor zijn werk in de fenomenologie en de wijsgerige antropologie. Hij wordt soms beschreven als de "eerste fenomenoloog"[1] na Edmund Husserl of de "katholieke Nietzsche."[1] José Ortega y Gasset noemde hem "de eerste mens in het filosofisch paradijs." In zijn filosofie legt hij vooral de nadruk op begrippen als liefde, God, waarde en persoon. In zijn tijd was hij een van de bekendste en invloedrijkste filosofen, maar vandaag de dag is zijn bekendheid grotendeels verdwenen.
- ↑ a b Bochenski, I.M., Geschiedenis der Hedendaagse Europese Wijsbegeerte, MCMLII, Desclée de Brouwer, p. 159.