Back نضناض قصير المنقار Arabic ذو المنقار القصير الايكى دنا ARZ Akangol (Tachyglossus aculeatus) AVK Avstraliya yexidnası Azerbaijani Същинска ехидна Bulgarian Ekidne pigos berr Breton Equidna de musell curt Catalan Tachyglossus aculeatus CEB ᎡᎳᏗᏝ ᏙᏒᏓᎵ ᏗᎦᏰᏍᎩ CHR Ježura australská Czech
| Mierenegel IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2015) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Tachyglossus aculeatus (Shaw, 1792) | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Leefgebied | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Mierenegel op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De gewone of Australische mierenegel (Tachyglossus aculeatus), ook wel stekelmiereneter genoemd, is een eierleggend zoogdier dat voorkomt in uiteenlopende habitats in Australië, Tasmanië en Nieuw-Guinea. Het is de enige soort uit het geslacht Tachyglossus.
De mierenegel vormt samen met de vachtegels de familie der mierenegels (Tachyglossidae). Samen met het verwante vogelbekdier en fossiele soorten vormen zij de orde der cloacadieren (Monotremata). Net als de egels, waaraan hij niet verwant is, heeft hij lange stekels waar hij zich mee beschermt. De mierenegel eet vooral termieten en mieren.