Militaire reserve

Een militaire reserve bestaat uit personen die na het vervullen van hun militaire dienstplicht oproepbaar blijven voor militaire dienst of uit vrijwilligers die zijn toegetreden tot de militaire reserve (zoals in België). Vaak krijgen ze daarbij een specifieke opleiding en worden ze ingezet naargelang de competenties die ze in het burgerleven hebben opgedaan. Daarnaast kan de term kan ook slaan op legereenheden die bij aanvang van een militair treffen achter de hand worden gehouden om er op een strategisch ogenblik verrassingsmanoeuvres mee uit te voeren of op een kritisch moment de overhand te krijgen.

Een aantal landen, waaronder Nederland, heeft de beschikking over een of meerdere reservisteneenheden ter assistentie van hun eigen beroepsmilitairen. In een reeks landen, waaronder Finland, Taiwan, Zuid-Korea, Singapore, Colombia en Israël, moet iedereen die de dienstplicht heeft afgerond nog een aantal jaren dienstdoen in de militaire reserve.

Een reserve-eenheid bestaat alleen op papier; de militairen zijn niet in werkelijke dienst maar zijn mobiliseerbaar. Wanneer dit wenselijk is kan de overheid besluiten (dienstplichtige) militairen op te roepen voor werkelijke dienst en zodoende het onderdeel te mobiliseren.

In sommige landen, waaronder Denemarken, Noorwegen, Zweden en India, is een nationale militie, vergelijkbaar met historische schutterijen of burgerwachten, bestaande uit burgers die in geval van nood snel oproepbaar zijn om hun eigen stad of gebied te verdedigen. Militaire politie-eenheden of andere ondersteunende paramilitaire eenheden kunnen ook dienen als reserve-eenheden.