Molaire concentratie

De molaire concentratie (of de molariteit) is een maat voor de sterkte van een oplossing van een stof. Ze wordt gedefinieerd als het aantal mol opgeloste stof per liter oplossing.

Van alle manieren om de sterkte te meten is dit de bekendste. Deze maat van concentratie heeft mol per liter (mol/L) als eenheid, en wordt vaak met zijn eigen eenheid molair (M) aangegeven. Strikt genomen is dit geen SI-eenheid. De overeenkomstige SI-eenheid zou namelijk mol/dm3 zijn, maar deze eenheid wordt echter om praktische redenen veel minder gebruikt. De molariteit heeft binnen het SI-eenhedenstelsel geen symbool. De naam van de eenheid molair kan verwarrend zijn omdat die term eigenlijk per mol betekent en niet mol per liter.

Er zijn twee soorten molaire concentraties te onderscheiden, namelijk de analytische concentratie (symbool: cA of c(A)) en de actuele concentratie (symbool: [A]). De analytische concentratie geeft de totale hoeveelheid stof van de opgeloste stof in 1 liter oplossing weer (eenheid: mol/L). De actuele concentratie is de concentratie van de deeltjes die zich daadwerkelijk in de oplossing bevinden (ook in mol/L).

Ter verduidelijking een voorbeeld: als NaCl (natriumchloride) opgelost wordt in water, splitst de stof zich een natrium-ion (Na+) en een chloride-ion (Cl). Als 1 mol NaCl wordt opgelost in water en wordt aangevuld tot een totaal volume van 1 liter, dan is de analytische concentratie van NaCl gelijk aan 1 mol per liter (cNaCl = 1 mol/L), maar de actuele concentratie van NaCl(-moleculen) is gelijk aan 0 mol per liter ([NaCl] = 0 mol/L). Er bevinden zich namelijk geen NaCl-moleculen als dusdanig in het water, omdat NaCl volledig splitst in ionen. De actuele concentratie van natriumionen (en van chloride-ionen) is wel gelijk aan 1 mol per liter ([Na+] = [Cl] = 1 mol/L).


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne