Monts du Cantal | ||||
---|---|---|---|---|
Panorama vanaf de flanken van de Plomb du Cantal richting de Puy Griou
| ||||
Hoogste top | Plomb du Cantal | |||
Hoogte | 1855 m | |||
Onderdeel van | Centraal Massief | |||
Land | Frankrijk | |||
Type gebergte | voormalige stratovulkaan | |||
Geologisch tijdperk | Tertiair | |||
Ligging | ||||
Ligging van de Monts du Cantal in het Centraal Massief
| ||||
|
De Monts du Cantal (Nederlands: Cantalgebergte) is een gebergte in het Centraal Massief in Midden-Frankrijk. Het zijn in feite de overblijfselen van één grote stratovulkaan, de grootste van Europa, die nog steeds zichtbaar is aan de oppervlakte. Deze vulkaan is ongeveer 13 miljoen jaar geleden ontstaan in het Mioceen, terwijl de laatste uitbarsting ongeveer 2 miljoen jaar geleden moet hebben plaatsgevonden in het Pleistoceen. In de laatste 2 miljoen jaar heeft het gebergte blootgestaan aan erosie van water en – tijdens verschillende ijstijden – het ijs van gletsjers.
De Monts du Cantal beslaan een groot gedeelte van het gelijknamige departement de Cantal in de regio Auvergne-Rhône-Alpes.
De belangrijkste doorgaande weg doorheen het gebergte is de N122, die het hoogste punt bereikt bij de tunnel van Le Lioran. Boven de tunnel liggen de passen Col de Font-de-Cère en Col du Lioran. De Pas de Peyrol (1589 m) ligt iets noordelijker en vormt de hoogste verharde weg van het Centraal Massief.