Necrofilie

Necrofilie (van het Griekse νεκρος, 'lijk' of 'dode') is een seksuele voorkeur voor het bedrijven van seks met een dood lichaam. De term zou afkomstig zijn uit het werk van Krafft-Ebing genoemd Psychopathia Sexualis.^[1] Necrofilie wordt als afwijking beschouwd.

Het kunnen uitoefenen van totale controle over de "partner" kan een reden zijn voor de voorkeur voor een lijk.

De bijbehorende term voor het daadwerkelijk hebben van seks met een lijk is strikt genomen necroseksualiteit. Deze term wordt overigens niet zoveel gebruikt. Necroseksualiteit is een parafilie en in sommige landen strafbaar. In Nederland is necroseksualiteit niet expliciet strafbaar gesteld. Echter werd er op 31 januari 2023 een motie aangenomen, waarbij necrofilie als misdrijf gezien gaat worden. Er is ook geen overkoepelend verbod op lijkschennis, maar enkel het verbod op grafschennis en andere verstoringen van de laatste rustplaats.^[2][3][4]

Necroseksualiteit vereist uiteraard beschikbaarheid van een lijk, zoals na grafschennis of moord, bij werken met lijken, bij het overlijden van een naaste, of bij het vinden van een lijk.

1. ↑ Krafft-Ebing, Richard von (1886). Psychopathia Sexualis. English translation: ISBN 1-55970-425-X.
2. ↑ De grondwet - Artikel 11 - Onaantastbaarheid van het lichaam. Nederland Rechtsstaat. Gearchiveerd op 1 november 2020.
3. ↑ Effting, Maud, Roep om strafbaarstelling seksueel misbruik van overledene, maar minister Grapperhaus voelt er niet voor. de Volkskrant (13 maart 2021). Gearchiveerd op 22 maart 2021. Geraadpleegd op 24 maart 2021.
4. ↑ Grapperhaus wil seksueel misbruik van overledene niet bij wet strafbaar stellen. AD (13 maart 2021). Gearchiveerd op 13 maart 2021. Geraadpleegd op 13 maart 2021.